Slaap zacht...

Zo trots was ik dat ik mijn 4 grootouders nog heb op mijn 32e jarige leeftijd. Hoeveel kunnen er dat zeggen? Ze worden natuurlijk wel ouder en ik besef dat ook ook wel, of dat ze ziek kunnen worden of helaas het leven laten. Op de verjaardag van mijn grootvader - hij werd eind mei 90 jaar - ging het al heel wat minder met mijn grootmoeder. Op zondag 10 juni, op hun 68e huwelijksverjaardag sliep ze in. Jah, dat kan ik ook al niet meer zeggen, of ik moet NU trouwen en 100 jaar worden én mijn hubbie 105 #wishfulthinking

De levenskwaliteit was ook niet meer dat wat het moest zijn.... Al komt afscheid nooit op een gepast moment. Mijn pa, die nochtans goed is in het neerschrijven van emoties, vroeg het aan mij. Bij deze een deel van de tekst dat voorzien is voor het bidprentje. Ze houdt van rode bloemen, dus ik wou dat erin verwerken. In de andere tekst, schrijf ik over haar wilskracht, het harde werken (ze had haar eigen winkel tot de dag dat ze naar het rusthuis ging 6 jaar geleden), het lekkere garnaaltje, het portootje die er gemakkelijk inging,... Moetje, zoals mijn grootvader het zegt, het ga je goed.

De lucht wordt donker en grauw

nu jij bent ingeslapen

Toch schijnt een zilverster

in onze warme harten

Het doet de pijn wat verzachten

We strooien rode bloemblaadjes 

om je heen, heel sereen

Slaap zacht...

liefs 

Jemke

with style

x

Volg me op Twitter, Facebook en Bloglovin. Thank you!