Lieve ik,
Nu we wat jaren verder zijn, ik dus ook wat meer ervaren ben, en ondertussen ook al moeder, wil ik je toch eens even een en ander uitleggen. Het lijkt wel of ik nu een brief schrijf naar mijn 16-jarige dochter. En geloof me, dat zal ook nodig zijn! Je krijgt een dochter die van wanten weet en je zal jezelf herkennen in je lieve meid. En ik hoop dat je sterker wordt in je leventje. Je hebt tot nu toe eigenlijk al een luxe-leventje gehad met weinig pijn en stress. Een mooie jeugd. Koester dat.
Je enige bekommernissen waren die echt puber-affaires: verliefdheden (goh kind, je bent zo snel verliefd), vriendschappen die komen en gaan (en liefje, die komen zelfs nog terug, verrassend zelfs!) Er komt nog zoveel op je pad. Moet ik je nu bang maken? Moet ik jou nu al je toekomst vertellen? Je weet al dat je een dochter krijgt ;-)
Maar je mag op je twee oren slapen, het gaat je goed... maar schat...je trekt je veel te veel aan van dingen die het niet waard zijn. Je denkt teveel na. Lieve meid, volg je hart. Dat is de enige, grootste en mooiste raad die ik jou kan geven. Volg veel meer je hart... Na alle pijn die je zal meemaken, is er ook zoveel moois en vreugde. Het leven is mooi en lacht je toe. Er zijn dalen, hele diepe zelfs... je zal je peer afzien, maar je wordt hier sterker door. En je bent een zelfstandige sterke vrouw, maar dat geloof je nu zeker niet. Wat denkt dat moeder-achtig schepsel te kennen van jou? Veel... heel veel.
Ik ben de enige die jou door en door kent.
Groei! Groei en bloei. Doe wat je graag doet en doe dat met passie, liefde en met heel je hart.
Hou van de mensen rondom jou en wat je geeft, krijg je zeker terug...
Tot in den draai!
liefs
Jemmie
x
Naar aanleiding van een Activia-actie #boostyourpositivity een brief naar mezelf toen ik 16 jaar was. Onervaren in het leven en nog veel te leren.
Mooie brief, Jemke!
BeantwoordenVerwijderen