Slaap zacht...

waar moet ik de woorden vinden, woorden die even zoek zijn... Zelfs voor mij.
3 grootouders verliezen is geen pretje! Maar als die 3 mensen dan ook nog eens op 6 maand tijd uit je leven verdwijnen, dan slik je toch eens.
Je stelt je die vraag wel eens 'hoe lang zouden ze leven?' 'Hoe lang ga ik leven?'... Als de één de kaap van de 90 voorbij is, weet je dat het wellicht geen 10 jaar meer zal duren. Hoewel je dat wel heel graag zou willen.
Ok, er zijn veel jongere mensen, zelfs kinderen die sterven. Aan de ergste ziektes, pesten, moord,...
de meest gruwelijke zaken lees je in de kranten. Je kind verliezen, dat moet de hel zijn!
Als een oude man van 90 jaar sterft, omdat hij verdriet heeft dat 'zijn moetje' (vrouw) is overleden na 70 jaar samenzijn. Toch heeft hij een mooi, lang en gezond leven gehad. Dat is waar. Maar dat neemt niet weg dat we verdriet hebben. Dat hebben we! Alle emoties komen boven... je voelt weer die pijn in je hart om iemand af te geven. 3 mensen op zo'n korte tijd, dat is écht teveel van het goeie!
Hoe oud, hoe jong, hoe fris of hoe ziek iemand ook is, iemand afgeven doet pijn....

Je hield van letters en woorden

die schieten nu te kort

De stilte snijdt als winterijs

dat smelt door onze warme herinneringen

Jouw stil verdriet...

nu zijn jullie weer samen

hand in hand herenigd

We strooien ook bloemblaadjes

om je heen, heel sereen

Slaap zacht...